Receptieve muziektherapie
Tijdens de receptieve muziektherapie maakt de cliënt niet zelf muziek, zoals bij Actieve Muziektherapie, maar luistert de cliënt naar muziek met hieraan eventueel verbonden het uitvoeren van opdrachten.
De muziek kan van de therapeut zelf worden gemaakt (geïmproviseerd of een bestaande muziek) of van de cliënt of therapeut worden uitgezocht op CD.
Het proces van het kiezen van de muziek is vaak al een therapeutische interventie. De therapeut kan muziek kiezen die voor de cliënt bekend of onbekend is. Hij kan kiezen voor een bepaalde sfeer die van de muziek uitgaat en die bij de actuele stemming van de cliënt aansluit of juist niet aansluit en zo voort. Op deze manier neemt de therapeut invloed op de voortgang van de therapie.
Naar aanleiding van het luisteren en ervaren van muziek kan een gesprek ontstaan over de muziek zelf of over emoties en/ of herinneringen die deze muziek heeft opgeroepen.
Het gaat hierbij niet om het leren herkennen of analyseren van muziek, maar om het beleven van muziek en daaraan verbonden het kunnen herkennen, aannemen en uiten van emoties.
Voorbeelden voor mogelijke werkvormen zijn: de opdracht aan de cliënt om een muziek te kiezen die bij de stemming van de cliënt aansluit, tijdens het luisteren kan een ontspanningsoefening worden gedaan, of kan de therapeut opdracht geven waarop de cliënt moet letten. De therapeut kan aan de cliënt vragen om zijn favoriete muziek mee te nemen en uit te zoeken waarom deze muziek belangrijk is in het leven van de cliënt en welke functie deze muziek heeft of kan hebben.